اشعار

توحیـد نهــــد بر دل کعبه قـــدم امشب            بت ها همه گشتند به تعظیم، خم امشب

ارکان حـرم دور حــرم ذکـــر گرفتنتد            درکعبه فتاده است به سجده صنم امشب

---

بر گوش رسد زمزمه ی چشمۀ زمزم            تــــا صبح زنــــد از اسـدالله دم امشب

تبریک بگـوئــیـد به کعـبـه که دوبـاره            گردیده به میـلاد عـــلـی محترم امشب

تا فـاطــمــه بنت اســـد در حــرم آیــد            ای اهل حرم دور شوید ازحرم امشب

پیـدایــش سـیـمای خـداونــد مبــــارک

بر کعبـه تمـاشــای خــــداونـد مبارک

امشب حـرم از عرش سرافـرازتر آمد            در بیت خدا روی خـــــدا جلوه گر آمد

شمشیر خــــدا شیـر خـدا حـیـدر کـرار            یا حـــامی جـان برکـــف پیغامبـر آمـد

یـا آمــنه ی بنـت وهــب زاده مــحـمـد            یا فـاطـمه ی بنت اســـد را پـســـرآمـد

یا فاتح بـدر و احد و خیـبر و احـزاب            یا شــیر حق از بیشه ی فــتح وظفرآمد

ای بیت خــدا روی خــداونـد مــبارک            ای خـتم رســل جان عزیزت به برآمد

در کعبه ندا میرسد از خــالق ســرمــد

مــیـلاد عــلــی بـاد  مبـارک به محـمد

سر تا به قــدم گشته نبی چـشـم که باید            از کعبه بــرون ، بنــت اسد با اسـد آید

تکبیر بگــوئــید که آن چـشم ِخــداونــد            چشمی به روی چــشــم محـمد بگشایـد

تکبـیــر بگوئـید که با خــوانـدن قـرآن            هم جان به نبی بخـشد و هم دل بربــاید

تکبـیــر بگــوئـیـد که مـولا علـی آمــد            تا زنگ غــم از قـلـب مـحمـد بــزدایـد

تکبـیر بگـوئــیــد که با حسن خــدائـی            امـــروز خـدا را به محـمـــد بـنـمــایـد

احمد به بغل آنـچه که بایست گـرفـتــه

یا جان خودش را به سرِ دست گـرفته

در مقدم مولا دُر تـهـلــیــل فــشـانــیــد            میــلاد عــلــی را همه تبـریک بگویید

از بنت اســد عــیــدی خود را بستـانید            با دست علی تا به روی خــاک بیـفتید

در کـعــبــه بـمـانـیـد بمـــانید بـمــانـیـد            امــشب همه دور اســـد الله بگــیـــرید

از جــانب ما نـیــز ســلامش برســانید            با حمد حــق ازحلقۀ تهـمت به در آیید

با دیدن آن قــامت و آن طـلـعت نیکــو

فــریــاد برآرید هــوالحــق و هــو الهو

کعبه همه سر تا قـدم آغــوش گـشــوده            یا اینکه خــدای حــرم آغـــوش گشوده

الله که با دیـــدن تـــوحــیــد مجــــســم            در دامن کــعــبــه صنم آغــوش گشوده

مـــیـــلاد علــی آمده و عیـــد کــرامت            بر شیعه ی مولا، کــرم آغوش گشوده

دیگر نهــراســد کـسی از آتــش دوزخ            زیــرا که ریــاض ارم آغـوش گشوده

تا بـنــت اســد با اســدش از حــرم آید            پـیـغـمـبــر اکـــرم زهـم آغوش گشوده

با جـــام ولایت شده ســرمـسـت محمد

دل داده به شوق عــلی از دست محمد

از خالق دادار بــپــرسید عــلی کیست            از احــمــد مختار بپرسید علی کیست

جزشخص علی شخص علی را نشناسد            از حــیــدر کـرار بپرسید علی کیست

در غزوۀ بدر و احد و خیبر و احزاب            از تیغ شــرر بار بپرسید علی کیست

از چاه و شب و نخلــۀ خـرما و بیابان            از شمع شب تـار بپرسید علی کیست

شمـــیــر به دشمن دهد و شیر به قـاتل            از قاتل خونــخار بپرسید علی کیست

آیــیــنه ی ذات ازلی را چه بــــخوانند

خلقت همه مانند عــلـی را چه بخوانند

آیینه معبــود عــلی بــود عــلــی بــود            سر منشاء هر جود علی بود علی بود

رکن و حرم و حجرو صفا مروه و مسعا            سجده علی وساجد و مسجود علی بود

هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن            هم شاهد ومشهود علی بود علی بود

بعد ازهمه ایجاد علی هست علی هست            پیش ازهمه موجود علی بود علی بود

روزی که نه روز و نه شبی بود به عالم            والله عــلــی بود علـی بود عــلی بود

با این همه عبد است خدا نیست خدا نیست

عبدی که زمعبود جدا نیست جدا نیست

اوکیست زکات است وصلات است وصیام است            تکبیر ورکوع است وسجود است وقیام است

ای پیش قــــدت کعبه برافراشته قامت            ای یـافته زینت به وجـــــود تو امامت

در سایۀ توحیـــد تو توحید ســرافـراز            از بازو و شمشیر تودین یافت سلامت

تو با حق و حق دور تو گردیده هماره            امروز نه، فردا نه ،که تا صبح قیامت

ازما همه در محضر تو عجز و توسل            از تو همه دربـارۀ  ما لطف و کرامت

این کل بهشت است که درحشر گذارند            پیشــانی ما را بـــه ولای تـو عــلامت

مـــرغ دل ما ســاکن بام حرم تو است

آیین عــلـــی دوستی ما کــرم تو است

من کیــستم ؟ عالـــم به تولای تو نازد            حــور و ملک ،آدم، به تولای تو نازد

هم موسی عمران به ولای تو کند فخر            هم عیسی مـــریـــم به تولای تو نازد

زهــــرا به فـــدای تو کند جان گرامی            پـیغمبـر اکـــــرم به تـــولای تو نــازد

قــــرآن شده در مدح و ثنـای تو مزین            زیـــرا که خــدا هم به تـولای تو نازد

با الله قسم لطف و عــطایت نــشود کم            بگذار که مــیـثــم به تـــولای تو نـازد

بگذار که تا هست به لب نطق و بیانم

پیوسته شود مدح تو جاری به زبـانـم

: امتیاز